Herbestemming kerkgebouw Amsterdam
Herbestemming St. Lucas kerk Amsterdam
In opdracht van de stichting SGI* werkt Bureau Siemer momenteel aan een ontwerp voor de revitalisatie van de kerkzaal en de hoofdentree van de St. Lucas kerk. Het kerkgebouw is een jong gemeentelijk monument en werd gebouwd in 1963-1965 naar ontwerp van de architecten Theo Taen en Thomas Nix. Kenmerkend voor de architectuur is het gesloten hoofdvolume van de zaal met een geheel blinde gevel langs de Osdorperban. Dit concept sluit aan bij het idee dat een kerk ‘een afscheiding van de wereld kan zijn’. ‘De grote open ruimte van de zaal komt tot leven door het Heilig Gebeuren’. Vanuit de open lichte entreeruimte bereikt de bezoeker via de corridor de zaal. Het ritme van de 14 betonnen kolommen van de corridor accentueren de lengteas van het gebouw. In de grote ruimtelijke zaal wordt de aandacht getrokken naar de zadeldakvormige lichtkap die de dwarsas accentueert. Het altaar is geplaatst onder één van de op de kopkanten van de lichtkap geplaatste driehoekige vensters.
De hoofdzaal zal gebruikt worden voor grotere bijeenkomsten (tot ca. 450 personen) waar gebeden wordt en voordrachten plaats vinden. Het altaar en spreekgestoelte staan op een podium. Vanuit de zaal moet het zicht op het altaar vanaf elke zitplaats gewaarborgd zijn. Ten behoeve van het houden van lezingen en organiseren van tentoonstellingen komt er naast de hoofdzaal een multifunctionele ruimte die afzonderlijk van de zaal gebruikt kan worden. De zaal moet van deze open ruimte afgesloten kunnen worden zodat beide ruimtes gelijktijdig bruikbaar zijn. Bij het opdelen van de hoofdzaal in twee afzonderlijke ruimtes mag de ruimtelijke kwaliteit niet worden aangetast. Het plaatsen van een scheidingswand moet zodanig gebeuren dat deze reversibel is en de hoofdstructuur en ruimtelijkheid van de zaal gewaarborgd blijven. De voorkeur gaat uit naar een beweegbare wand, bestaande uit panelen die naar één zijde weggeschoven kunnen worden middels een railsysteem dat aan het plafond wordt bevestigd. Boven deze rail komt een glasstrook zodat ook bij een gesloten wand de hoofdstructuur zichtbaar blijft. Maatvoering van de glasstrook sluit aan bij de glasstroken van de noord- en zuidgevel. Aan de westzijde van de zaal zijn lagere, vaste panelen geplaatst waarvan één of meerder panelen opengezet kunnen worden. De achter de panelen gelegen ruimte kan als expositieruimte/vergaderruimte worden gebruikt en is toegankelijk middels hoge openslaande deuren. De kracht van het ontwerp van de zaal hangt nauw samen met de lichtinval en is onlosmakelijk verbonden met de plaats van het altaar. De nieuwe zaalindeling richt zich dan ook naar de oorspronkelijke plaats van het altaar. De nieuw toegevoegde panelen omarmen de zaal. De blik wordt gevangen richting het altaar.
*De Stichting SGI is een stichting die op basis van het boeddhisme streeft naar persoonlijke ontwikkeling en een betere wereld. SGI heeft de ANBI-status en nauwe contacten met organisaties als Amnesty International en de Verenigde Naties.
